Simon Veninga (1935, Oude Rijksweg 16) vertelt
‘Mijn familie sliep bij de familie Havenga in een grote diepe kelder met een dikke deur. Ik ging samen met Hennie melken, daarna moesten we op het land werken. Daarom hadden we een fiets. Die moesten we elke avond in het koren verstoppen, anders werden ze gevorderd. Speelgoed was er amper in die tijd. We speelden buiten, vooral slootjespringen en ‘s avonds af en toe misschien dammen. Eten was er genoeg: iedereen had wel eigen dieren en een tuin. Toen de Canadezen kwamen, namen ze heerlijk (!) witbrood mee. Iedereen rookte eigenlijk in die tijd; er werd veel tabak verbouwd en opgerookt.
In het dorp waren veel bedrijven: vier cafés en altijd wat daarbij (vee, kruidenier, bodediensten, venter petroleum), de vrouwen deden het café. Verder waren er twee smederijen (inclusief taxi en benzinepomp), een schoenmakerij, twee bakkers, manufacturen en een slager. Kleren werden gekocht in de stad, of bij een kleermaker in Thesinge. Ook waren er aannemers/timmerlui: Kol, Frik Boer, Van Dijk en Groeneveld. Allemaal aan de Dorpsweg. En er waren twee kappers.
We aten veel uit eigen tuin en aardappels van de boeren. Eigen vlees. Er was een groot verschil tussen rijk en arm: boeren waren rijk, de rest was arm.
Bij ons thuis hadden we een radio, maar of ik daarover praatte, weet ik niet meer. Mijn grootouders woonden in Groningen, op de plek waar nu de Tasmantoren staat. Zij hadden kippen. Het voer voor de kippen bracht ik naar hen toe, want de Duitse soldaten hielden geen kinderen aan. Ik kon dus rustig voer voor de kippen naar hen toebrengen. In het dorp waren wel onderduikers van elders om te voorkomen dat ze naar Duitsland moesten om te werken.
Duitsers zaten in de boerderij van Strootman (Geweideweg 8) en Bus (Dorpsweg 1). Het waren aardige mensen.
De brug over het Damsterdiep was er af; je moest over een praam naar de overkant. De brug over het Eemskanaal is aangevaren - dat had niets met de oorlog te maken.
De Canadezen hadden een keuken naast het dorpshuis opgesteld. Daar werd voedsel geruild tegen sigaretten. Na de bevrijding ging het leven snel weer door; de school ging open.’
De verhalen
Deel deze pagina:
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om af te drukken (Wordt in een nieuw venster geopend)