Dokter Anderson van Garmerwolde had zijn radio naar boer Veltman gebracht aan het Slochterdiep. Veltman had het apparaat tussen de hooipakken verstopt. Toen in het voorjaar de stapel hooi minderde, werd ook het plekje voor de radio minder veilig. Veltman praatte er met dominee Hoeksema over en zei dat hij de radio wel kwijt wilde. Hij liep met het idee rond de radio in het Slochterdiep te gooien. Maar dat vond hij wel jammer. De dominee bood aan: ‘Breng het ding dan maar bij mij. In die grote pastorie van ons is nog wel een plekje om hem te verstoppen.’ En zo geschiedde.
Later kwam dokter Anderson eens bij dominee Hoeksema op bezoek. De dominee zei: ‘’t Is bijna elf uur, dokter. Zullen we even naar Radio Oranje luisteren?’ Er werd een stapel boeken van de boekenplank genomen, een luikje in het behang geopend en dáár stond de radio. ‘Verdraaid!’, zei Anderson, ‘Dat is mijn radio!’ Samen luisterden ze daarna naar het nieuws.
Hoek, J.R. van der, Klein, H. van der, Inundatie 1944-1945 in woord en beeld, Bedum, 1985, p. 106